Palmpasen in Jordanië – daar waar je invloed hebt…

genderdiversiteit jordanië

Genderdiversiteit in Jordanië: vorige week gaf ik op Palmpasen (zondag = een gewone werkdag aldaar) een training over genderdiversiteit aan een team van een groot Jordaans bedrijf. ‚Zaten daar ook mannen bij‘, wordt me nogal eens gevraagd over trainingen in de Arabische wereld. Het antwoord is ja, en vaak in meerderheid. En ze staan bijna allemaal positief tegenover gender diversiteit— Nederlandse discussies als ‚waarom moet dit eigenlijk en waarom heeft dit nu prioriteit‘ worden in landen als Jordanië overgeslagen. Je gaat er gewoon aan het werk en daarmee maak je sneller meters.

Tijdens de training kwam via social media het bericht over de aanslagen op Koptische christenen in Egypte binnen. De verslagenheid was groot. De deelnemers vergeleken het meteen met een grote aanslag in Bagdad, 94 doden, aan de vooravond van een islamitisch feest en interpreteerden dat terreur juist mikt op mensen die rustig bidden en in vrede hun godsdienst willen belijden. Vanuit Nederlandse ogen lijken Egypte en Bagdad misschien ver weg van Jordanië maar de Arabische wereld heeft een sterk eenheidsgevoel. Een dergelijke aanslag komt dus keihard binnen ook al vindt die vele honderden kilometers verderop in een ander land plaats.

Veiligheid is sowieso een issue, ook in Jordanië zelf. Zo was niet alleen de locatie waar de training plaats vond zwaar beveiligd maar ook de streek eromheen omdat IS op dat moment actief rekruteerde daar. Maar zoals gezegd, niemand vroeg waarom genderdiversiteit in Jordanië nu eigenlijk moest of prioriteit kreeg, integendeel. Er heerste een sfeer waarin elk individu doet wat hij kan, want: in deze context telt elke actie. De wereld kunnen we niet veranderen maar op de inclusiviteit van onze eigen organisatie hebben we wel grip, meenden de deelnemers. En zo is het. Ze waren hartstikke gemotiveerd voor betere genderdiversiteit in Jordanië. We hebben dan ook de rest van de dag hard doorgewerkt. Hou je van diversiteit & inclusie, laat je dan niet ontmoedigen en onderneem actie op de terreinen waarop je zelf invloed hebt.

Over eerdere ervaringen met diversiteitstrainingen in Arabische landen lees je hier:
https://grethevangeffen.nl/2017/02/23/diversiteit-marokko-en-tunesie/
https://grethevangeffen.nl/2016/07/26/training-diversiteit-in-jordanie/
https://grethevangeffen.nl/2016/06/18/diversiteit-in-jordanie/

Seba culture and diversity workshops in Malawi

seba culture and diversity workshops in malawiSeba culture and diversity workshops in Malawi

By now I have given 2 workshops on culture and diversity for the management team of the Stephanos Foundation. Beforehand I was wondering whether it would be possible to be of any benefit, as my knowledge about Malawi and Africa in general seemed to be low. Wasn’t it a risk to be too western in my approach, far from ‘the way we do things here’ in Malawi? But after my 2 first workshops here I can say (with some relief) that it worked out very well, also in the context of Malawi.
The awareness about culture and diversity is much bigger here than average in Europe. Most of the management team has the Malawi nationality, but they come from different tribes and have team members from various backgrounds. In workshops in for example The Netherlands, participants sometimes feel compelled to discuss the notion of culture itself: does it really matter? Aren’t we all different so what’s the point? When this occurs, it is always a participant from the ‘dominant’ group and never a member of a minority group who brings up the discussion. There is little awareness of the very existence and influence of culture and diversity – regardless whether dominant individuals find it necessary or not…
Here in Malawi I meet with strong curiosity to learn more and know how it works and what a manager can do to make it work so that diverse talents are used for the job. Exercises from The Champagne Pool (see www.diversityshop.eu) passed without any problem: be it informal rules of the organisation, what is my culture or the five dimensions of culture from Hofstede – it all suited Malawi and Stephanos reality. Also the Makeda game gave a lot of food for thought.
The fact that the Makeda game bears the name of the Ethiopean Queen of Sheba however did not seem to interest anyone. People are very practical here and not too nationalistic. Does training material come from America, Europe, Asia or Africa? No point as long as it works in the local context. In terms of Hofstede, there is a low uncertainty avoidance (low on ‘what is different is dangerous’, difference did not scare these managers off). And there is a good sense of humour, which is always nice to have. This makes me look forward to the other 2 workshops to come.

Other blogs about Stephanos:
Stage fever is an English invention
Pigs, kids and why it works in Malawi
What people in Zimbabwe learned (and will Malawi follow?)